De Speelhoeve (Emmaüs vzw)
Begin 2025 stond De Speelhoeve in Vremde voor een moeilijke periode. De voorziening bood warme, kleinschalige dagondersteuning aan kinderen en jongeren met een ernstige meervoudige beperking, maar het leidinggevende vacuüm drukte zwaar op het team.
De dagelijkse werking bleef draaien dankzij goede wil en overlevingsreflexen. Medewerkers deden wat ze konden, maar zonder structuur en aanspreekpunt liep de spanning op. Ouders merkten het ook: telkens nieuwe gezichten, onduidelijkheid over de toekomst.
Op dat moment schakelde het bestuur Charlotte in als interim- en crisismanager. Haar opdracht: stabiliteit brengen, vertrouwen herstellen en een brug slaan tussen bestuur, team en ouders. Tegelijk ook op zoek gaan naar samenwerkingsmogelijkheden om het hoofd te bieden aan de precaire kleinschaligheid.
Rust op de vloer
Charlotte begon eenvoudig: eerst luisteren, dan handelen. Ze ging met elke medewerker individueel in gesprek om te horen wat nodig was om door te kunnen. Dat leverde niet alleen inzicht op, maar vooral rust. “Er kwam eindelijk iemand die de touwtjes opnam,” vertelt Line Smeuninx, op dat moment kinesitherapeut bij De Speelhoeve. “Dat gaf stabiliteit. Mensen konden weer bezig zijn met zorg in plaats van met overleven.”
Vanuit dat herstelwerk volgden kleine, consequente gewoontes: korte ochtend-check-ins, duidelijke taakverdeling, consequente communicatie. Het leken details, maar ze herstelden het ritme van een team dat te lang op adrenaline had gedraaid. “Medewerkers voelden zich gewaardeerd en konden bezig zijn met dingen waar ze energie van kregen”, zegt Line. Ook ouders merkten het verschil. De communicatie was helder, ook over wat nog niet opgelost was. “Charlotte communiceerde open en eerlijk, ook over wat nog niet opgelost was”. “Daardoor groeide het vertrouwen opnieuw.”
Parallel aan dit proces ter plekke, liep een complex bestuurlijk traject met fusiegesprekken. Marc Pattyn, algemeen directeur bij Zevenbergen (vzw Emmaüs), herinnert zich de start scherp: “De Speelhoeve was stuurloos. Er was geen leiding en de druk was hoog. Zonder iemand als Charlotte hadden we dit niet kunnen dragen.” Hij prijst haar vermogen om tegelijk met twee besturen te werken, transparant te blijven en beslissingen voor te bereiden. “Ze hield iedereen aangehaakt, van team tot bestuur, en dat maakte het verschil.”
“Er was geen leiding en de druk was hoog. Zonder iemand als Charlotte hadden we dit niet kunnen dragen.”
Naar een groter geheel
Terwijl rust stilaan terugkeerde, groeide de overtuiging dat De Speelhoeve beter beschermd zou zijn binnen een groter geheel. Ook het team en ouders waren zich hiervan bewust en zagen de urgentie ervan in. De gesprekken met Zevenbergen verliepen ongewoon vlot: de vraag kwam in februari, in mei lag de intentieverklaring klaar, en op 1 juli 2025 was er al een personele unie. “We hebben niet langer nagedacht dan nodig,” zegt Marc. “Dat was nodig.”
De snelheid had – naast urgentie – nog een reden: De Speelhoeve en Zevenbergen werken met dezelfde doelgroep en liggen amper enkele kilometers uit elkaar. Ouders kampen, met de lange wachtlijsten in het achterhoofd, met een voortdurende zorg over waar hun kind later terechtkan. De aansluiting was dus logisch, en tegelijk broodnodig om de continuïteit te garanderen.
Charlotte zorgde ervoor dat de fusie geen breuklijn werd. Ze bewaakte de communicatie, hield het team gefocust en zorgde dat beslissingen goed landden. Zo werd de overgang geen schok, maar een geleidelijke beweging die vertrouwen gaf.
De juiste persoon op het juiste moment
Zowel Marc als Line spreken met lof over haar stijl. “Warm én glashelder tegelijk,” zegt Line. “Menselijk, maar met kennis van zaken.” Marc vult aan: “Ze bracht rust, maar ook richting. Dat is zeldzaam.”
Toen haar opdracht afliep, kon de organisatie voortbouwen op wat ze had neergezet. Line nam de dagelijkse coördinatie over, wat zorgde voor continuïteit en kennisbehoud. “De afspraken en gewoontes zijn gebleven,” zegt ze. “We checken nog altijd elke ochtend in. Mensen praten weer met elkaar, ook als het moeilijk is. Dat is misschien wel haar grootste nalatenschap.”
Vanaf januari 2026 maakt De Speelhoeve officieel deel uit van Zevenbergen binnen vzw Emmaüs. De kleinschaligheid blijft bewust behouden: het huiselijke, de nabijheid, de tuin waar kinderen spelen en ouders elkaar kennen. Marc stemt in: “Iedereen die binnenkomt zegt hetzelfde: het is hier gezellig. Dat gevoel willen we bewaren, ook in een groter geheel.”
RRR
De Speelhoeve-ervaring is een spiegel voor veel organisaties in de zorg: kleine teams die onder druk staan, besturen die worstelen met hun draagkracht en een sector waar samenwerking steeds vaker noodzaak wordt. De kracht van deze casus zit in drie woorden: rust, ritme en realisme. Rust op de vloer, ritme in de communicatie en realisme in de keuzes om samen te werken. Meer weten over het crisis- en interim-management van S&L?
Gratis ontbijtsessie op 21 november 2025
De zorg- en welzijnssector kampt met heel wat uitdagingen. Dit vraagt vandaag om heldere keuzes over samenwerken. Deze sessie brengt het gesprek op scherp: hoe kan je je autonomie behouden en waar(om) kies je doelgericht voor samenwerking die waarde creëert voor cliënten, teams en bestuur?
Schrijf je hier gratis in.
De Speelhoeve (Emmaüs vzw) deed beroep op deze teamleden
Spreekt deze case jou aan?
Dan luisteren we graag naar de specifieke noden van jouw organisatie. We komen in duo naar jouw vraag luisteren en doen een eerste voorstel. Op basis van de feedback en verdere co-creatie bezorgen we een finaal voorstel.
