Leiderschap vandaag speelt zich af in een constante spanning tussen urgentie en inzicht. We moeten brandjes blussen én tegelijk de tijd nemen om te begrijpen waar het vuur vandaan komt. In de opleidingen van S&L is dat evenwicht een rode draad: rationeel en analytisch denken koppelen aan emotionele intelligentie en zelfkennis.
Met Aurélie, één van de begeleiders, praten we over wat het betekent om te leren omgaan met complexiteit, emoties en verandering – en waarom leiderschap vandaag net zoveel te maken heeft met voelen als met denken.
Aurélie, veel organisaties lijken in een permanente crisisstand te staan: er moet meteen iets gebeuren. Waarom is vertragen dan zo belangrijk voor goed leiderschap?
Aurélie: Vanuit stress schieten we snel in “nu oplossen”. De kans op een verkeerde oplossing is dan groot. Het vraagt vertraging: uitzoomen, perspectieven binnenbrengen, dieper begrijpen. Tegelijk kan kortetermijnhandelen nodig zijn. Het is de combinatie die telt: slim brandjes blussen én tijd nemen om root causes te onderzoeken voor duurzame oplossingen.
Wat bedoel je precies met die combinatie van denken en voelen?
Aurélie: Integratie is essentieel: hoofd én lichaam, je kan niet werken zonder je hele zelf. Denken is misschien de krachtigste dienaar die we hebben, maar als we erin blijven hangen, kunnen we niet handelen of spreken. Je moet de rest van jezelf meenemen. En dat doe je door te voelen. Emoties zijn er sowieso: je kan ze negeren en dan komen ze je vroeg of laat halen, of je kan ze aankijken en meenemen in je denken en doen.
Veel deelnemers zoeken in eerste instantie concrete handvaten: tools, methodes, checklists. Hoe help je hen om dat persoonlijk proces ook aan te gaan?
Aurélie: Kennis opdoen is niet hetzelfde als integreren. Je kan pas echt omgaan met je team, een changeproces of maatschappelijke uitdagingen als je kennis geïntegreerd hebt. Dat wil zeggen: concepten leren toepassen én je eigen maken door je visie, patronen en drijfveren mee te nemen. Alles wat met persoonlijke ontwikkeling te maken heeft, vraagt bereidheid om in een proces te stappen waarin ook naar jezelf gekeken wordt. Dat zijn vaak tragere, emotionele trajecten.
Is de opleiding dan vooral een oefenruimte, meer dan kennisoverdracht?
Aurélie: Ja. We duiken in verhalen en casussen van mensen en zoeken samen antwoorden. Een deel vind je in theorie, tips en tools; een groot deel vind je in jezelf. Niet enkel informatie van buiten naar binnen, ook naar binnen kijken: inzicht, contact met eigen behoeftes en persoonlijke visie. Een theorie over leiderschap is nooit volledig objectief; die krijgt invulling door de persoon in zijn specifieke context.
Dat vraagt vertrouwen en openheid. Hoe creëer je een omgeving waar deelnemers zich veilig genoeg voelen om dat proces aan te gaan?
Aurélie: Los van man of vrouw: aandacht hebben voor hoe het écht met iemand gaat, is de manier om als team vooruitgang te maken. Sommige mensen reageren ongemakkelijk op aandacht of bezorgdheid omdat ze dat niet gewend zijn, terwijl anderen meteen ontspannen, alsof ze opgelucht hun masker kunnen afzetten. Als je voelt dat je mag zeggen wat je écht voelt en nodig hebt, brengt dat instant ontspanning.
Je sprak eerder over mannelijke en vrouwelijke energie. Hoe speelt dat in dit alles mee?
Aurélie: Ik merk dat ratio en discipline — vaak geassocieerd met “mannelijke” energie — nog steeds hoger worden ingeschat dan emotie, intuïtie en zorg. Die waarden worden nog te vaak onderschat. Er zit evolutie in, maar in veel contexten worden emoties of zachte waarden nog als zwakte gezien. Leren wanneer je welke energie moet aanspreken, vergroot de slagkracht van je team én je missie.
Tot slot: welk advies geef je aan wie overweegt om in te stappen in een leiderschapstraject?
Aurélie: Investeer in leren en ontwikkelen als een proces zonder garantie op een specifieke uitkomst. De resultaten zijn de optelsom. “Make the path by walking it.” Als goede leider leer je het onderscheid maken tussen wat technisch oplosbaar is (quick wins) en wat adaptief is: de complexiteit die tijd vraagt om te voelen, te onderzoeken en nieuwsgierig te blijven – ook als je het even niet weet.
