De deadline nadert. Een nieuwe DGD-cyclus komt eraan, en voor veel ngo’s voelt het als het moment van de waarheid. Niet alleen omdat het subsidielandschap schraler wordt, maar ook omdat de realiteit op het terrein almaar urgenter wordt.
Er rijzen fundamentele vragen: hoe neem je decentralisatie ten volle op in je strategie? En wat is nog de juiste plek van Belgische ngo’s binnen dat geheel? De antwoorden daarop bepalen mee de geloofwaardigheid en relevantie van je nieuwe programma.
Terwijl je strategieën moet schrijven, staan interne budgetten onder druk. Teams moeten keuzes maken zonder alle puzzelstukken. Fondsenwerving vraagt nieuwe tactieken: particuliere geefbereidheid verandert, en grote schenkers en filantropen krijgen almaar meer vragen op hun bord. En dan is er nog die vraag die je als organisatieleider 's nachts wakker kan houden: zijn we klaar om het waar te maken?
Bij S&L merken we het aan alles: dit is geen klassieke planningsronde. Het is een scharniermoment. Eén waarin je als organisatie wordt uitgedaagd om je strategie, financiering, werking én partnerschappen nauwer op elkaar af te stemmen. Want een goed dossier is niet genoeg. Wat telt, is of je straks ook kunt uitvoeren wat je hebt geschreven.
DGD dwingt tot strategische helderheid
Deze programmacyclus legt de lat hoog. DGD verwacht een meerjarenstrategie die niet alleen coherent en onderbouwd is, maar ook realistisch en gedragen. Dat vergt meer dan een knappe tekst: het vraagt om scherpe keuzes, financiële realiteitstoetsen, en intern eigenaarschap.
Bij heel wat organisaties botsen we op dezelfde spanningen:
- Een duidelijke visie op 10 jaar, maar een gebrek aan werkbare interne vertaling naar programma’s en budgetten doorheen je hele waardeketen.
- Mooie intenties rond partnerschappen, maar onduidelijke rolverdeling en governance
- Financiële projectie die niet spoort met de interne capaciteit of operationele structuur
- De nood aan een vernieuwd businessmodel dat evenwichten vindt in decentralisering, andere manieren van vrijwilligerswerk en shift in de financiële rol van overheden, major donor en particulieren.
Een doordacht programma bouw je dus niet op papier, maar op de werkvloer. Met je team, je partners, je bestuur. En met het lef om dingen anders aan te pakken.
Een veranderend financieel landschap dwingt tot keuzes
Intussen zijn er heel wat verschuivingen binnen het financiële landschap. Structurele middelen staan onder druk, projectsubsidies worden korter en veeleisender, overheaddruk stijgt, en traditionele fondsenstromen worden minder voorspelbaar. Tegelijk duiken er nieuwe vormen van financiering op – van strategische partnerschappen tot een nieuwe ‘blended finance’. Maar zonder heldere strategie worden die net zo goed valkuilen.
Bovendien verschuift het eigenaarschap over financiële stromen. Waar dat vroeger vooral in België en West-Europa lag, wordt dit nu – al dan niet expliciet – meer opgenomen in het Zuiden. Een decentrale benadering wint terrein, al loopt de praktijk nog achter op de logica.
Daarom zien wij deze cyclus als kans om werk te maken van een duurzame financieringsstrategie:
- Welke delen van je werking moeten écht geborgd zijn – en wat mag projectmatig blijven?
- Hoe bouw je financiële modellen die partners versterken en mee in de driver seat plaatsen?
- Welke keuzes maak je tussen verschillende inkomstenbronnen – en met welk intern mandaat?
Zonder scherp zicht op de kostenstructuur van je hele werking – inclusief interne stromen, rolverdeling en langetermijndoelen – is zelfs een goedgekeurd dossier slechts een tijdelijke geruststelling. Zeker bij internationale solidariteit is het essentieel om te weten wat je werking écht kost: niet alleen op het terrein, maar ook in het Noorden. Denk aan fondsenwerving, algemene communicatie, of de medewerker die giften registreert.
Daarbij kan S&L helpen. Breng je internationale inzet helder in kaart en bepaal welke inspanningen nodig zijn om – naast DGD-steun – andere middelen te mobiliseren én inhoudelijk de juiste keuzes te maken.
Wat is er nodig?
Wat vandaag het verschil maakt tussen een dossier en een toekomstgericht programma? Drie dingen.
1. Coherentie: Tussen visie, werking, financiering en samenwerking. Geen losse initiatieven, maar een verhaal dat klopt – van papier tot praktijk.
2. Eigenaarschap: Niet geschreven voor een team, maar ontwikkeld met dat team. En gedragen door wie het moet uitvoeren, van kantoor tot veld.
3. Ritme: Geen last-minute paniek, maar een werkproces in fases. Met ruimte voor keuzes, voor dialoog, voor bijsturing onderweg.
Wat S&L hierin betekent
Wij helpen ngo’s die niet alleen een goed dossier willen indienen, maar een stevig programma willen neerzetten. Met een scherpe strategie, een gedragen financieel model en partnerschappen die werken.
Van analyse tot concrete doorvertaling. Van ideeën naar actie. Geen dikke rapporten, maar begeleiding die het verschil maakt.
Sta je voor een nieuwe cyclus en wil je dit moment grijpen om je organisatie strategisch te versterken? Laat het ons weten – we denken graag mee.
